Surin Project

23 januari 2015 - Surin, Thailand

Lieve allemaal,

Afgelopen maandag zijn we met de bus vanaf Bangkok naar Buriram gereisd en vanaf daar met de auto naar Baan Ta Klang, The Elephant Village. Binnen deze 'stad' is het Surin Project gelokaliseerd. Een project dat wil laten zien dat er ook olifantentoerisme bestaat waarbij het welzijn van het dier voorop staat. Een enorme uitdaging als je bedenkt dat deze stad wordt gefinancieerd door de Thaise regering. Een regering die het welzijn van olifanten en alle andere dieren in dit land nagenoeg niet ondersteunt. Sinds dit jaar is er wel een nieuwe wet aangenomen waarmee dieren beschermd worden en het aandoen van letsel aan bijvoorbeeld honden bestraft wordt. Maar hoe er met olifanten wordt omgegaan is een enorm verschil tussen hoe de Thaise cultuur hierover denkt en de Westerse cultuur. Zo vallen olifanten in Thailand onder vee. En het houden van vee heeft geen richtlijnen. Je kan dus zelf bepalen hoe je voor je olifant zorgt, zolang het dier maar eten krijgt en een 'onderkomen' heeft (dat kan ook een boom zijn of een ketting aan een stuk beton). Met je vinger wijzen naar de Thaise regering heeft dus weinig zin, zeggen dat het anders moet ook. Dat is iets wat een Thai nooit zou doen. Daarbij komt dat de regering zo de stekker uit het Surin Project kan trekken en dan heb je niks meer. Nu hebben in ieder geval 13 olifanten een beter leven en 13 families extra inkomsten. Maar best een lastige situatie dus, een project opzetten in een omgeving die 180 graden anders denkt dan jij. Een hele uitdaging in ieder geval. 
Er is duidelijk veel veranderd ten opzichte van de laatste keren dat ik hier was. Het Project heeft de afgelopen jaren een goede basis gekregen waardoor bepaalde werkzaamheden zoals shelters bouwen en suikerriet velden aanleggen niet meer nodig is (op het moment). Aan de ene kant goed, aan de andere kant moesten wij nu andere werkzaamheden doen zoals Engelse les geven op de lokale school, wat leuk is maar ik heb toch liever olifanten :-). We hebben relatief veel vrije tijd. Zaterdag gaan we de Mahout Olympics spelen dus we zijn druk aan het oefenen met o.a. katapult schieten en olifantenpoepgolf. Ik ben benieuwd. Het team dat verliest moet in het Thais de Elephant Song zingen.....ik bespaar jullie de details.

Gisteren heb ik de olifanten Tong Yui en Bong Beng opgezocht. Ik heb hun meerdere keren ontmoet bij Boon Lotts Elephant Sanctuary (BLES) waar ze een perfect leven hadden. Hun eigenaar wilde ze echter niet verkopen aan de eigenaresse van BLES en heeft ze meegenomen naar Surin omdat zijn vrouw ziek is geworden en ze dichter bij hun familie wilden zijn. Wat begrijpelijk is. En nu ik dan toch in Surin ben, had ik een mooie kans om ze op te zoeken. Vooral Tong Yui raakt me, sinds de eerste keer dat ik haar zag in 2010, heeft zij een speciaal plekje in mijn hart. Ik kan niet uitleggen waarom, dat is een gevoel. Bong Beng is vooral een speelse olifant met veel energie. Ondeugend ook. Dennis en ik hadden bananen en komkommers voor ze op de markt gekocht. Hun terug zien was erg emotioneel voor me. Ze zagen er goed uit, gelukkig. Maar stonden aan de ketting, Bong Beng met haar twee voorpoten aan elkaar, duidelijk niet happy. Ze stond maar met haar hoofd heen en weer te zwaaien. Tong Yui was rustiger en leek me te herkennen, raakte me overal aan, rook aan me, blies lucht zachtjes naar me, maakte lage geluiden. Moeilijk om te weten dat ze bij BLES konden doen wat ze wilden en nu aan een ketting staan. Gelukkig neemt de eigenaar/mahout ze af en toe mee het bos in en naar het water. Wat voor veel olifanten hier in het Elephant Village niet geldt. Wel voor de 13 olifanten in ons project, maar niet voor de 150 andere dieren die hier ook wonen. Naast onze homestay staat een olifant naast haar eigen grote bult poep. Ze is nog niet een minuut van de ketting geweest sinds ik hier ben. Met beide voorpoten bij elkaar geketend.........Helemaal alleen.

Vandaag onze laatste werkdag. Daarna gaan we met de mahouts en olifanten kamperen bij de rivier. Ik heb Beerenburg en Hollands Genoegen meegenomen. We gaan een Pharang show opvoeren, nou ja gaan. Moeten ha ha. Pharang is Thais voor buitenlander. We moeten er dus aan geloven vanavond, de Beerenburg en Hollands Genoegen komen goed van pas...... 

Liefs Marleen xxx

 

 

Foto’s

7 Reacties

  1. Sita Ketelaar:
    23 januari 2015
    Jeetje Marleen , wat een mooi maar ook een triest verhaal. Blij dat jullie voor deen lieverds wat hebben kunnen doen. Lekker fruit geven, maar ook jou liefde en warmte die ze hebben kunnen voelen. Mochten jullie verliezen ( oei oei hoop het niet haha)dan willen we natuurlijk wel een filmpje he van jullie zang kunsten. Wens jullie heel veel plezier met de mahouds. En lijkt me heel leuk olifanten golf.
    leuk weer je mooie verhaal te lezen.

    Liefs Barbara en Sita dikke knuff voor jou en Dennis xxx
  2. Willie:
    23 januari 2015
    Wat en aangrijpend verhaal. Niet zoveel woorden voor. Ik zie het e.e.a zo voor me. Toch veel plezier bij het kamperen.

    Liefs van je ma
  3. Nel boetes:
    23 januari 2015
    Lieve Marleen en Dennis,
    WAT een triest verhaal, wat wordt een mens (westers) daar ontzettend verdrietig van. en WAT GOED dat er mensen zijn zoals jullie (JIJ) die dit ondersteunen en wereldkundig maken.
    Olifanten golfen Sita/Barbara??? Gelukkig met de poep ...... En het zingen willen we idd op film (met geluid) zien. Ik las net van Dennis dat jullie vanavond tussen de olifanten kamperen en morgen naar Chang Mai gaan. Goede reis en plezier daar, Want dat schreef Dennis, jullie hebben het wel enorm naar jullie zin, en dat is ook heel fijn om te horen!! En och Engels aan de mensen leren is niet zo slecht, kunnen zij later het olifantenverhaal ook beter vertellen..(.alle nadeel heb zijn voordeel heeft ooit een heel wijze J.C. gezegd)
    Dikke kus van Nel en Meine
  4. Willie:
    23 januari 2015
    Mooi dat jullie dit allemaal mogen en kunnen doen. Marleen, ik hoop dat je niet de zangkwaliteiten (of misschien toch wel) van je vader hebt, want dan moet je al snel je mondje dicht houden.
    Ik mocht met zangdiensten ook nooit meezingen. Een B.Btje helpt altijd.
    Sterkte met de voorstelling, misschien dat Dennis en de anderen je er door kunnen slepen.
    Liefs Geert
  5. Henny Boelhouwer-Veenstra:
    24 januari 2015
    Wat een aangrijpend verhaal. Ik geniet van je stukjes. Nog heel veel plezier en.................. je vader kan heus wel goed zingen hoor, hihi inderdaad vooral wanneer hij een B.B. tje op had. Liefs Henny
  6. Willie:
    25 januari 2015
    Prachtig mooie foto,s Marleen. Jammer dat er toch nog olifanten zijn die kunstjes moeten doen . En ook erg jammer dat het nog zoveel publiek trekt.Maar het kamperen was zo te zien geweldig. En de olifanten konden volop genieten. Het hondje "cho-cho",ziet er ook erg gelukkig uit. DUS......... die hoef je niet mee naar huis te nemen. Groeten van Oma en Geert R. Oma heeft genoten van CC en Nori. Nog veel plezier en een dikke knuffel voor jullie beiden. X en veel liefs van je PA en MA
  7. Marijke Bosch:
    26 januari 2015
    een iets late reactie, maar je verhaal greep mij te veel aan.Jij/juliie gaan er voor, geweldig!!!!!Fijn dat jullie ook ook heerlijk genieten, Lieve groet Marijke