Adopt, don't shop

2 februari 2017 - Chiang Mai, Thailand

Adopt, don't shop. Een zinnetje die onder dieren'activisten' op social media veel gebruikt wordt. Ook door mij. Vooral vanuit het perspectief dat ik uit eigen ervaring weet hoe een hond uit een asiel opknapt als hij een eigen thuis heeft. Dit kost veel tijd, liefde, geduld en de nodige (niet altijd leuke en makkelijke) aanpassingen. Maar dit weegt niet op tegen de verbetering die je ziet bij het geadopteerde dier: rust, ontspanning, vriendschap, loyaliteit en bovenal plezier hebben in zijn leven. 

De afgelopen week in het ENP heeft de nodige diepgang aan 'Adopt, don't shop' toegevoegd. Elke dag heb ik me hier verdrietig gevoeld. Niet alleen omdat ik het zo fijn vind dat deze honden gered zijn en mij dat ontroerd (wat beslist ook zo is), maar ook omdat het leven wat ze nu hebben voor veel honden niet voldoende is in mijn ogen. Ze hebben een 'eigen' mens nodig. Dat denk ik echt.

Werkt het aangenomen personeel (long time volunteers) op de werkvloer hard? Absoluut! Met de middelen die ze hebben, doen ze fantastisch werk. Ze houden duidelijk van de honden. Werken de vrijwilligers hard? Absoluut! Hands on van 8 tot 5. En meestal zelfs nog wat langer. 

Maar kan dierenwelzijn gewaarborgd worden als er zo ontzettend veel dieren in een opvang leven? Ik weet het niet. Met pijn in mijn hart.....want de bedoelingen zijn echt goed. 

Wat ben ik blij met Cho Cho en Nori  in mijn leven en alle mensen om mij heen die zo hun best hebben gedaan om hun vertrouwen te winnen. Dank jullie wel ❤️ 

Liefs Marleen xxx

Ps. Met de nodige strubbelingen, maar het is Janet, Brad en mij gelukt om Dou Long van haar veel te lange onverzorgde vacht te ontdoen ❤️ 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

4 Reacties

  1. Nel boetes:
    2 februari 2017
    ben het mee eens, maar soms zijn er redenen waarom iemand geen hondje kunnen adopteren, HOE de verhalen en beelden ook binnenkomen.... mijn waardering voor jullie allemaal is enorm, en dat weet je.SUCCES blijft mijn wens
  2. Aloysius:
    3 februari 2017
    Komt allemaal zo bekend voor tot het knippen van Duo Loong toe.
    Zelfde verhaal met Cho Cho en Nori als ik Glowy naast me zie.
    Blijf dit wat jij doet een van de prachtigste vrijwilligers baantjes vinden die ik ooit heb gedaan omdat een Diertje een en al liefde is.
  3. Willie:
    3 februari 2017
    Als ik je verhaal lees en nog een keer lees denk ik aan zo.n 40 jaar geleden. Wij namen een hond in huis, die na verschillende baasjes, bij ons kwam. Ik heb haar toen beloofd dat we haar tot haar dood zouden houden. Dat hebben we gedaan en wat kregen we er veel liefde voor terug. Ze was gek op jou en je zussen. Daarna kregen we een kat....ook die kon niet bij zijn baasje blijven. En nu zijn er twee hondjes die bij ons logeren, jouw hondjes en wij weten niet of die ook een baasje hebben gehad. Wat wij wel weten ,is dat er tot hen dood goed voor ze gezorgd wordt en dat we ze veel liefde geven..Dierenleed is van alle tijden lieverd het enige wat je kunt doen is je steentje bijdrage . KUS...
  4. Fred:
    4 februari 2017
    Ik kan me je verdriet zo goed voorstellen. Eigenlijk zouden er ook veel meer honden en katten gesteriliseerd moeten worden, maar door het gebrek aan financien en andere hulp zorgen er voor dat er steeds meer zwerfdieren komen. Die ene die er wordt uitgepikt voor zijn of haar gouden mandje, heeft geluk. Alle anderen niet helaas. Het is helaas niet anders. Dikke knuffel