Australie - Nimbim

Lieve allemaal,

Wat is het heerlijk hier in Australie. De omgeving om Nimbin heen is gewoonweg prachtig met bergen en veel groen. Silvia woont in een mooi huis gelegen in de vallei Tuntable Falls. Haar stuk grond grenst aan een beek. Er lopen hier zo'n 15 kippen rond (en wat zijn kippen grappig!!!! Leuke anekdotes volgen). Ze heeft een koe en een aantal geiten rondlopen waarvan eentje super knuffelig is. Er staan verscheidene fruitbomen zoals mango en sinaasappel, en ze heeft een groentetuin. Ze eet dus voornamelijk uit eigen tuin en gebruikt haar eigen geitenmelk voor zuivelproducten. Fantastisch. En dan zijn er nog de twee lieve honden, hun staarten stoppen niet met kwispelen, Artie en Filou. Een grote Navann editie en een Cho Cho ;-) Ik voel me hier dus prima thuis. 

Nadat we afgelopen zondag met zijn allen gezellig in Mount Tamborine geluncht hebben, stroopwafels hebben gekocht bij een Nederlands winkeltje en ik afscheid heb moeten nemen van Brendan, Belinda, Lucy en Sophie, zijn Silvia, Gianna en ik aan de 2,5 uur durende trip begonnen richting Nimbin. Eerst over de snelweg, maar daarna al snel over slingerde wegen door de bergen naar het groene binnenland van Australie.

De afgelopen dagen zijn we lekker actief geweest. Maandag zijn we met de honden naar het strand van Byron Bay geweest waar we heerlijk in de zee gezwommen hebben en hebben gewandeld op het strand. 

Dinsdag zijn we naar Nimbin geweest. En inderdaad, een artistiek dorpje met allerlei leuke winkeltjes, een prachtig kunstwerk voor Sea Sepherd, los lopende kippen die in het centrum wonen en oversteken bij het zebrapad en o.a. veel aandacht voor natuur, (perma)cultuur en muziek. Een heerlijke atmosfeer, een hippie cultuur met helaas veel overmatig gebruik van drugs. Vooral onder jongeren is dit nu een groot probleem.

Nimbin was altijd een rustig dorpje met vooral melk- en bananenproductie als inkomsten. In de jaren 60-70 nam de productie af. Nadat in 1973 in Nimbin een alternatief muziekfestival werd georganiseerd, zijn veel van de bezoekers blijven hangen waardoor de economie een boost heeft gekregen. Een groep van de achtergebleven mensen heeft samen een stuk land gekocht in Tuntable Falls en is een commune gestart. Er zijn in de afgelopen jaren steeds meer (alternatieve) mensen naar Nimbin gekomen en de commune in Tuntable Falls is ook gegroeid. Silvia haar stuk land wordt nu omringd door de commune, maar ze maakt er geen deel van uit. Af en toe hoor je een auto passeren op weg naar één van de, tussen de bomen verscholen, huizen. Voor de rest is het alleen maar geluiden van de natuur, van sprinkhanen, kikkers, gekko's en vogels. 

Vandaag hebben Silvia en ik de Minyon Loop gelopen. Een prachtige wandeling vanaf de top van de Minyon Falls naar beneden en weer terug. Door de bossen en over rotsen met luide krekelgeluiden om ons heen. Doordat we tussen de bomen liepen en omdat we vroeg waren, was de wandeling ondanks de hitte goed te doen. Echt genoten. Het enige nadeel is dat Silvia is uitgegleden en daarbij haar enkel heeft gekneusd. Gelukkig kon ze nog op haar voet staan want we waren nog maar net over de helft van de 8 km lange wandeling. Nu zit ze met een dikke en pijnlijke enkel. Hopelijk herstelt het goed de komende dagen. 

Kippen en hun politiek

Silvia vroeg mij haar kippen uit het hok te halen: de oudjes hadden soms een zetje nodig, terwijl de jonkies niet altijd naar buiten wilden. En of ik de eieren wilde rapen. Nu heb ik geen ervaring met kippen, maar echt, ze zijn te leuk gewoon. Ik kwam bij het hok en opende de deur. Een aantal kwamen happy naar buiten rennen, met hier en daar wat getreuzel en getok. De jonkies bleven inderdaad binnen hangen en 1 kip kwam niet van haar plek. Ik dacht, dit is een oudje en die heeft een zetje nodig, maar wat ik ook probeerde, er kwam geen beweging in. En als blikken konden doden....zoals zij naar me keek. Na het eieren rapen liep ik terug naar Silvia en vertelde haar van de kip die niet van haar plek kwam. 'Die is nog eieren aan het leggen dan. En nee, die krijg je niet van haar plek. Let straks maar op, waarschijnlijk is ze zo klaar.' 15 Minuten later begon de kip een kabaal te maken! Hele verhalen kwamen eruit. En de haan die al in de tuin rond scharrelde, die gaf antwoord! De conversatie ging een aantal minuten door. Dan de hen, dan weer de haan. Met veel enthousiasme deelde ze mee dat ze klaar was met leggen. Toen het 'overleg' klaar was ging mevrouw demonstratief bij de deur van het hok staan want ze wilde nu maar wat graag naar buiten! 

Kippen eten alles. Zelf de muizen en ratten zijn niet veilig hier en worden doodgepikt en opgegeten. Kippen kunnen ook soortgenoten doden en opeten, en zullen dat doen als er te veel kippen zijn. Bij ruimtegebrek pikken ze elkaar dus dood. 

En de haan. Die is zo leuk! Silvia had rijst over en voor de kippen in de tuin gelegd. Nadat ze uit hun hok de tuin in kwamen scharrelen en de haan de rijst ontdekte, begon hij alle kippen te roepen. De dames kwamen werkelijk aanrennen en de haan begon pas te eten nadat alle kippen begonnen waren aan deze extra maaltijd. Waarbij tussendoor ook nog even een kakkerlak werd verschalkt. 

Tussen de kippen zitten 2 pubers en 5 jonkies. Als ze weer terug hun hok in moeten (voordat het donker wordt anders gaan ze op stok in de bomen) lopen ze met zijn allen in een groep braaf achter je aan. De 5 jonkies moeten alleen wel achterin het hok uit het zicht van de pubers zijn, anders gaan de pubers niet naar binnen. Kippen hiërarchie of beter misschien, kippen politiek zoals Silvia het noemt :-)

X Marleen